1978 -kimbilir ne kadar daha...
Çocuk olmak vardı., hayatın siyah beyaz sayfalarındaki gibi…
Küçücük odalar sanki kocaman dünyalardı…
Kırıktı iki oyuncaktan birisi, ne olmuştu sanki? Kıyamet mi kopmuştu?
Ağlayabilmenin diğer adıydı çocukluk… Anlamadan gülebilmekti yetişkinliğin tam aksine…
Pencereden bakabilmek bile dertti, uzansan yüksek; zıplasan anlamsız… Olsundu!
Ne olmuştu sanki? Benim odam oyuncaklarımla daha büyüktü dışarıdaki dünyadan…
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Mutluluktu bilinmeyenin armağanını damağında hissetmek…
Çocuk olmak vardı… Çamurlarla sarmaş dolaş olmak; küçücük damlalardaki kocaman mutluluğu bulmak…
Çocuk olmak vardı, o anı yaşayarak, tadının aslında sonsuza kadar süremeyeceğini bilmeden… Hayatın anlamını düşünmeden… Sormadan…
Evet şiir hepsi çok güzel kendi içinde çok şeyler anlatıyor ama bu satırlar bir başka ...Yürekten kutlar başarılar dilerim...
Mutluluktu bilinmeyenin armağanını damağında hissetmek…
Çocuk olmak vardı… Çamurlarla sarmaş dolaş olmak; küçücük damlalardaki kocaman mutluluğu bulmak…
Çocuk olmak vardı, o anı yaşayarak, tadının aslında sonsuza kadar süremeyeceğini bilmeden… Hayatın anlamını düşünmeden… Sormadan…
Evet şiir hepsi çok güzel kendi içinde çok şeyler anlatıyor ama bu satırlar bir başka .Yürekten kutlar başarılar dilerim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta