ÇOCUK ANNEM Şiiri - Özlem Moran

Eski bir derginin ön kapağında,
Sabitlenen gülüşünde,
Kim bilir, hangi yalnızlıkları aşıp,
Geldin odama.
Bebelerin yanında,
Tutundun yüreğime.
Öylesine saf,
Ve böylesine barışıkken kaderinle,
Aklına bile gelmez, bilirim,
Sana yapılan haksızlıklar.
Annenin kaderini tamamlayan,
Boyun eğmişliğinle,
Geçer günlerin bebelerinle.
Provasını bile yapmamışken evcilikte,
Sahnedesin işte, gerçek hayatın içinde.
Oyuncak bebeklerin yerine,
Kucağına aldığın bebelerinle,
Dublörsüz oynadığın perdende,
Yerin kapının yanı da olsa,
Her zaman böyle gül,
Çocuk annem, benim yerimede.