Yokluğun ezdiği ruhla,
Gözler sönük,omuz çökük.
Ev daracık,tek odada,
Ağıt çürümüş,bel bükük.
İstedi elma yokluktan,
İster çocuk,vermez çocuk.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Muz elde,çocuk caddede,
Gösterdi onu herkese,
Evde yavan aş ise de,
Gezdirdi muz,çürüse de.
Harika bir fotoğraf ortaya koymuşsunuz. Son dörtlük daha bir güzel olmuş. Ve (Gezdirdi muz,çürüse de.) mutlaka bitmesin diye gıdım gıdım yemişizdir bazen bir elmayı, muzu ya da bir akide şekerini...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta