ben ki ben insansız bozkırlarda kimsesiz bir çobanım
yayladır evim, yurdumdur köyüm
benzemez senin çiğnediğin topraklar
benim çiğnediklerime
tiksinme ve hatırla yeter,
parlak kundurana bulaşan çamur,
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta