ÇOBAN
Şehire indi bir çoban kavalı belinde,
Yoktu hiç bir şeyi ne avcunda ne elinde,
Kaybolup gitmemek için şu insan selinde,
Bağdaş kurup serildi toprak sanıp betona.
Çıkardı kavalı, ne nota bilir ne esi,
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta