Sakız dağında yaşayan bir kız vardı.
Bebek mi bebek ve hep öyle olacak:
Bağıracak salladığında, hep gülecek.
Yıldızlar yapışmış birbirlerine, böyle duracak.
Düşmezlerdi, sönmeyen mumu gökyüzünün.
Dün'ün; kız yapıştırmıştı ışık ampullerini.
Işık çiçeği, yılmayan, elçi düşünen;
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan