Çıkar Mıyım Yarına Şiiri - Kasım Kobakçı

Yandı yüreğim sevdaya,
    bağlar dilimi sesin,
Bir hiç isem sensiz ben,
    ruhumdur gözlerin,
*
Kalbindeki pranganın,
    bu pervasızlığı neden?
Öldürmez beni bu sevda,
    katilimdir nefesin.
*
Anlayamazsın bendeki,
    bu deli divaneliği,
Yıllarca bu sevdanın,
    olmuşum esiri.
*
Bulmuşsun bazen beni,
    bazen de kaybetmişsin,
Binbir hayal kurmuşum,
    kalbimde bir deli çılgın.
*
Gönlüm ister ki gideyim,
    uzaklaşayım senden,
Yalvarayım sonra da,
    kalbime, sensiz kalan.
*
El açtım yaradana,
    neden dedim şanssızım,
Bir sevdam var yüzyıllık,
    neden böyle arsızım?
*
Gönlümdeki çılgına,
    söz geçirmek imkansız,
Bir sen varsın dilimde,
    gözümde tek bir iz.
*
Ne hikmetse,
    acıyı gönlümden çekiyorum,
Her sözün aşk şarabı,
    durmadan içiyorum.
*
Mutlu diyorlar bana,
    halbuki çaresizim,
Yüzün var gözlerimde,
    gecelerdir uykusuzum.
*
Kimine bir serseri,
    kimine de perişanım,
Aşkın var kalbimde,
    çağlardır sarhoşum.
*
Hangi şehre gitsem,
    mazim beni karşılıyor,
Saygı duyup aşıklar,
    sevdamı alkışlıyor.
*
Sevda sohbetini,
    açınca derinlemesine,
Gözleri nemleniyor,
    masum meleklerin de.
*
Seninle konuşurken,
    başlar bütün sözlerim,
Yanarım hasretine,
    sensiz geçer günlerim.
*
Öldürmez beni bu sevda,
    kaçsam da kurtulamam,
Sensiz yaşamak değil,
    bir an bile nefes alamam.
*
Kaderimde bu aşk,
    sevgiyle örülmüş,
Sensizlik efsanesi,
    kainatla ölçülmüş.
*
Unutmuşum kendimi,
    aklımda bir sen varsın,
Söyle şimdi ey sevgili,
    ne kadar mutlusun?
*
Yaşadıysam bugünü,
    çıkar mıyım yarına?
Abide kalsın bu şiir,
    sensizlik masalına.