Buluştuk yine dünle
bugünün gölgesinde ,
berrak dilsiz bir göl
başımızın üstünde rakseden kuşlar ,
yaşlı gözlerimize şahit oldular ,
yarına dair vaatler etmedi dün
eleme büründürdü düşündürdü .
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta