Kırılasıca eller uzandı O'na
Geçirdiler kirli parmaklarını duygularına
Geleceğine takılıp kalmış gözleri
Gözyaşlarında boğdular mutsuzluğunda
Oysa
Bir mutluluk baharı idi
Tüm beklediği
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
tebrik ederiz,
www.cicekci-cicek.com
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta