Gökyüzü olmuş gözlerin
Be çocuk,
Bakamam utançtan her yeni güne,
Bedenin sığ su üstüne
Serpilmiş
Ya da hoyrat bir toprak altı
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Hüzünlendim.... Yüreğiniz dert görmesin...
Çok teşekkür ederim. Saygılarımla
Yüreğine kalemine sağlık canım.. Yaşamaktan utanır hale geldik küçük cansız bedenleri gördükçe... Bu nasıl bir dünya diyesi geliyor insanın...
Kutluyorum şiirini ve kalemini...
Sevgilerimle...
Öyle malesef Güner Hanım cığım bir utanç tablosu içindeyiz; çok teşekkür ederim içten yorumunuz için.
Biz büyükler, yarının geleceklerine yaşanası güzel bir dünya bırakabilseydik keşke... Her gün bir yerlerde bir çocuk toprağa düştükçe, kendi çocuklarımızın yüzüne bakamaz olduk utançtan bugünlerde... Çocuklar, tatlı şekerler yiyebilsinler... Duyarlı yüreğinize sağlık.
Çocukların seker de yiyebileceği bir dünya hayalimiz olarak kalıyor kanımca sadece...
Çok teşekkür ediyorum Ibrahim Bey. Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta