CEYHAN:
1853-1856 kırım savaşı sonrası,Kozan ve Kuban nehri dolaylarında yaşayan;
Tatarların bir kolu olan Noğaylar.Osmanlı devletinin iskan politikası doğrultusunda,
Hemite kalesi ile Misis arasında ki bölgeye,Ceyhan nehrinin iki tarafına da yerleştirildiler.Çiftlikleri Büyük Mangıt,Yahşiler,Kılıçkaya,Hamit bey Köylerine iskan edilmişlerdir.Noğayların bir kısmı yerleştikleri yerlere,Noğayca KOPMUŞ yani:yurdundan,yuvasından ayrılmış anlamına gelen şimdi ki CEYHANIN ilk adını,
1.KOPÇAK olarak vermişlerdir.
Ceyhanın merkezinin ilk yerleşik toplumunu oluşturmuşlardır.1864 tarihinde
Noğay Abdul Kadir Ağa buraya ilk camiyi inşa ettirmiştir.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Ceyhanli olarak bilmedigim birseyler ogrendim sayende, tesekkurler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta