ABBAS ÜNAL ÇEVRE ŞİİRLERİ

ABBAS ÜNAL ÇEVRE ŞİİRLERİ

Abbas Ünal


Bir daha sevmeyecekmiş gibi bırakılmış kalbi.
Ağzının her yerine bulaşmış gece ve yalnızlık.
Sakalında,saçlarında ve paltosunda yılların kiri.
Çevre insanı deli diye tanırmış onu.
O çevre insanını başıboş ve soğuk bilirmiş.
Şarap parası olmayan günlerde yapıştırıcı alırmış.
Çoğu akşamını sokaktaki telefon kulübesinde geçirirmiş.
Katilinin cinayet yerine gelmesini bekleyen ölü gibi,
Yumrulur kulübe köşesine geçmişi çekermiş içine.
..

Devamını Oku