Akşamdan suya yatırıyorum yumuşasın diye çetin acılarımı ham incirin içine saklıyorum tuzlu gôz yaşlarımı, kaybolmuşken kaderin ıssırgan dolu yollarında kokusunu bilmediğim iklimlerin koynuna atıyor beni, aynı anda kalbimin yirmi kemiği birden kırılıyor sancılar içinde aşk doğuruyorum gül yapraklarından kundaklara sarıyorum üşümesin diye, uykusuz gecelerimin sonunda sabah ezanlarıyla adını aşk diye üçkez kulağına fısıldıyorum.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta