Cesur Şövalye Şiiri - Sinan Bayram

Cesur şövalye, gonca gül süvarisi
Bir mabet içinde yücelen asil aşk
Gül, kırmızı ay, coşkun suda bilmece
İz bırakan güzelliklere gönül vermeli
Sırrını aşikar eder, ehli bilir mutlak
İnanca hizmet, davaya övgü halinde
Hiçbir hakikat, yazılmadan okunmaz

Ay, vakit, gül, hayat, şövalye, mücadele
İnanç, semboldür kurtuluşa sığınmış
Aydınlık bir gelecek için özlem bitmez
Gül kokulu şarap içer cesur şövalye
Ervahı ezelden sürekli ışığa rastlamış
Kıvrılıp yatan sütunların sevinciyle
Aşka bir gelir, bir daha gitmek bilmez

Üstad, gökkubedir, şövalye yeryüzü
Gül’ün fetvasıdır, aşk yakar, kül eder
Yine kıymetlidir, dinlenir her bir sözü
Şövalyeyi kutsarken, üstad şiir serper
Aşk gül ise, her gülün var bir bülbülü
Gül izini takip eden mutluluğa erer
Suya yazı yazılır, ehli okur günlüğü

Sinan Bayram