Cesedimi Yıkadım Şiiri - Gecelerin Şairi

Tenimin kokusu / sabunumsu
Teneşirlerde yıkanmış / arınmış
Buz gibi dağılır ölüm sarısı yüzüm,
Yarısı açık gözlerimi kendim kapatırım.
Beni tanır yaradılışımdaki balçık,
Ayaklarımda hafiften çürüme,
Su dökerim kendi ölüme...
Kil erir fokur fokur kazanlarda,
Günahlarım soğuk, sevaplarım sıcak,
Bir ondan bir bundan/ aşılamadan
Çocukken yaptığım çanak çömlek,
Sol elimden, sağ elime...

Dua için önce günah mı lazım?
Neden hala kirli göğsüm?
Kanatırcasına çitiledim.
Derim buruş buruş,
Dudaklarım donmuş.
Bedenimi dikenli tellerle çevirin,
Bütün yıkanacak gömleklerimi,
Koyun kilitli çelik dolaplara.

Ay tutulmuş/ vaktim dolmuş
Tenimin kokusu / sabunumsu
Su dökerim kazanlardan cesedime,
Bir soğuk bir sıcak...

Kendi cesedimi yıkadım...