Cengiz Akdag Şiirleri - Şair Cengiz Akdag

Duygularımdı;
anadan doğma,
lekesiz,
çırılçıplak
ve sessiz...
Büyüdüm.

ve sabah yaratıldı...
kelimelerin duyguları ifade etmekte acziyet içinde kaldığı
bir yoğunluktur sabah...
Sabahın içindedir kelimeler ve
onlarıda aydınlatan sabahtır.
Madem öyledir;

içimizdeki saat,
sabahı çalınca
yeni bir gün başlar.
hep aynı yollar,
adımladığımız...
hep aynı yüzler,

yaşamın kıyısında, üşüyen yalnızlığım,
ben sessiz,sakin ve tutkulu bir aşığım..
çok sıkıntı,engel varsa da,
yanlız ben sana aşığım..

yalnızlığın kıyısında, aşkdır yaşanan,

Ufkun gerisine kaçtım,
'yokum' diyorum sorana,
zonklayan beynimden,
fırlayan muamma:

'yağmurlu bir bahar günü,

Ne doğmayacak güneşi, bekleyen karanlık,
ne dirilmeyecek cesetleri, yutan mezarlık,
ne çalınmayacak kapı ardında, bekleyen yalnızlık,
ne de bitmeyecek esaret altında, ezilen özgürlük,
istemem gelme,yeter artık..

Gönlüm gariban evi,
ne kapısı var, ne bacası..

Tek misafirim rüzgar,
o da gelip geçer..

Bir olmak

hani bazı anlar vardır,
dertleşmek istersin
başını omuzuna koyup,
öylece kalmak..

Küçük kız dediki:
'ben dedemi özledim.'


dedeme telefon etsem,
ne var ne yok desem,

Sandıktan anılarımı çıkardım.
Üzerime bol geldi.
Ben küçülmüşüm.
Pişkin simitlerin,
demli çay eşliğinde,
kalbi sohbetlerde,