Yıkadılar Hüseyin’i, koydular musalla taşına
Sıralandılar imamın arkasına ip gibi
Kıldılar namazını Hüseyin’in
Aldılar omuzlara
Yürüdüler kazdıkları çukura doğru
Ağlıyordu babası tabutun en önünde
Sarılarak kalan tek oğluna
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta