Akşamın bir vaktiydi
Deniz kenarına oturmuş
Ufku seyrediyorum
Dalgalar hiç bakmadan
Bir biri peşine kumsala vuruyor
Güleceğim geliyor
Tanrıya dua ettim
İlgilenmedi...Ciddiyim dedim
Seviyorum...
Ne olur yardım et dedim
İlgilenmedi
Şaşırmışmı ne
Benim mırnav kedim
Bana niye kızıyorsun
Biliyorum MART ayı senın STRES ayın
Yüzüne bakan da olmamış
Sütünü hergün ben veriyorum
Sütün bozuk diye bahane etme
Ben değiştim artık
Öyle gece yarıları kalkıp ağlamıyorum
Hani dertlerim aynı
Sıkıntım aynı
Terkedilmişliğimde aynı
Ama artık
Sabah erkenden başladım
Akşamın gecesi oldu
Dertlerimi saymayı
Hala bitiremedim
Başlangıcından sonuna hep aynı
Bütün hayatımı
Aklımdan kovuyorum
Çıkıp gitmiyor
Sanki temelli gelmiş gibi
İyice yerleşiyor
Misafirliğin bitti
Yaptıkların yetti diyorum
1956 Doğumluyum
2006 senesinin 7. ayı
Ayı günü senesi
Ne kaldıysa gerisi
Hepsine el sallıyorum
Çevreme anlatamadığım
Gecenin bir saati
Kalktım..İçimde bir tedirginlik
Kapım açık kalmış
Kim gelecekti ki
Hani anahtarını unutup
Gelecek birisi mi var
Elinde tespih
Ya Kahvede..Ya Namazda
Emeklide oldu ya
Rahatladı hani
Uykusunda bile elinde tespih çekiyor
Ne o Günahınmı çok dedimde
Bir utandım ki sormayın
Koskoca bir kağıt üstüne
Seni Seviyorum yazmış
Ve de tam evin önüne asmış
Tabiki ismini yazmamış
Ya ne yapabilirdi ki..
-
Feyzi Kanra
-
Ayhan Sevin
Tüm YorumlarŞiirlerini zevkle okudum.
Bu kadar duygu yüklü olduğunu bilmiyordum
Bu nasıl arkadaşlık,
Bu nasıl insanlık
Diye kendimden utandım.
Beton üzerine,
Sevgi tohumları atmışsın.
Yeşermezler.
Güzel bir kara toprak bulacaksın,
O toprağı bir güzel aktaracaksın,
yazım tarzın hoşuma gitti.... başarılar...