Hem seviyorsun
Hemde acı veriyorsun
Neden korkuyorsun
Hani yüreğin
Hani cesaretin
Sen korkağın tekisin
Oturun düşüncelerim
Sizinle hesaplaşmam var
Beni iteklediğiniz bu çaresiz hayat için
Sorgularım var
Neden aklımda hep yanlışa düştün
Neden hep çılgınlıklardaydınız
Oturdum zamana karşı bu akşam
Pencerem açık
Bahar gülümsüyor
Yaz gülümsüyor
Kış gülümsüyor
kar topları gibi fırlıyorum
Işığın biri
Karanlıkta kayboldu
Gücü yetmedi onca karanlığa
Bir süre ince bir ışık bir çizgi gibi direndi
Direndi...Sonra ışığı da bitti kendi de
Benim inançlarımda
Aldatmak yoktu
İhanet yoktu benim inançlarımda
Gözümün içine baka baka
Yalan söylemek yoktu
Seni gördüm...
Bitsin
Ne olur yani
Bu sıkıntı Bu dert bu acı
Bitsin artık
Hergün ROBOT gibi
Koşturmalarımız
Bak hanım
Sana kimseye söyleme dedim
Daha mahalleye girmeden
Tanıdık tanımadık
Herkes beni kutluyor
Hayrola diyorum
Zaman geçecek
Ne koğuş kalacak
Ne koğuş odasında konuşulanlar
Ne acılar kalacak
Ne çekilen özlemler
Bir bir unutulacak hepsi
İçimde açılan heryeni sayfanın
Ayrı bi hazzı vardı
Sevgiyle yaptığım ilan-ı aşkın
Hep karşılık bir nazı vardı
Her birine sessizce katlandım
Yalvarmak ne kelime
Hani
Ne o Topaldı
Ne de Ben Kör
Sonradan kaza da oldu
İki çılgın aşıktık birbirimize
Hala öleyiz ya
Şiirlerini zevkle okudum.
Bu kadar duygu yüklü olduğunu bilmiyordum
Bu nasıl arkadaşlık,
Bu nasıl insanlık
Diye kendimden utandım.
Beton üzerine,
Sevgi tohumları atmışsın.
Yeşermezler.
Güzel bir kara toprak bulacaksın,
O toprağı bir güzel aktaracaksın,
yazım tarzın hoşuma gitti.... başarılar...