Umut ışığı arıyordum
Zifiri karanlıkta kala kaldım
yapa yalnız
gideceğim tüm yollar
Sanki engebeli ve aşılmazdı
Kalemim münafığa kılıç olacak
Her bir harfi ok gibi fırlayacak
Ciğerinde saplanıp kalacak
Ölene kadar unutmasın diye
Dünya defalarca doldu boşaldı
Hayat yeniden kaç kez başladı
Tarihler nice destanlar işlendi
İnsan oğlu her şeyi unuttu gitti
Üryan geldik üryan gideriz
Kimiz baharında
Kimiz de erken göçeriz
Akıbetimiz mutlak ölümdür
Ecelden kaçmaya çaremi var
böön gene mektebin öönde gordum seni
saçların tea belie enmiş
ölüzger vurduhça
salınıyodu emmimgilin harmana doru
Düştüm ben bir kanaraya
Aç Kurtlar sardı dört bir yanımı
Sürü ile gövdemi üleştiler
İliklerimden söktüler beni
Bedenimi lime lime ettiler
İçimde bir sıkıntı
Kurt gibi kemiriyor iliklerimi
İçten içe çürüyorum sanki
Bir tuhaf haldeyim
Ne yapacağımı şaşırdım
Gül ektim bülbül bağına
El ettim nazlı yarıma
Sarmak için kollarıma
Yar bahçesinde seyran oldum
Her nazına katlandım
Mitingler yaptı dümenden
Gazınızı alıyordu yalandan
Şimdi Ayrılmaz Saraydan
Zindanlarda kaldı Ekonuz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!