Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
linç edilmem için artık bütün deliller elde
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir değil, resmen destan olmuş İsmet bey. Siz bunun adını mevzunun muhtevasına yakışır bir isimle isimlendirseydiniz daha doğru olurdu. Ayrıca: Kainatın yaratılışı konusundaki iddialarınız da çok saçma. Bu gibi garip iddialarınızda ısrarcı olursanız, size şizofreni teşhisi koyabilirler. Aman dikkat.
Bu gibi yazıları günün şiiri seçip buraya koymak da, garabetin bir başka boyutu. Herkesin ya da ekseriyetin anlayıp istifade edeceği onca şiir dururken böyle tuhaf yazıları tercih etmek ne mana acaba?
uzun iyi...
işte koydum işlemeyi düşündüğüm suçları
sizin geçmiş hatalarınız karşısına.
Bunu ödeme tekliflerini sıraladıktan sonra söylüyor. Yani şair mahut söylevlerin de çekilişlerin de insanlık suçu olduğuna değinmiş. Çok güzel.
erbain kitabında mevcut
artık gülmeye değer bulmadığınız şakalar
ben aştım onları dediğiniz ne varsa
bunda üzülecek ne var dediğiniz neyse onlar
boşa çıkmış çabalar, bozuk niyetleriniz
içinizde kırık dökük, yoksul, yabansı
verin bana
iyi şiir..okunası..tekrar tekrar okunası..
saygılar..
buğday bizim kültürümüzde kutsaldır. Çünkü nimettir, geçim kaynağıdır. Hani evde ekmek yere düşünce anlımıza koyar, öper ve yükseğe koyarız ya işte bu saygınlık bizim şükretme tarzımızdır. şiirde geçen 'kılıçsızım saygım kalmadı buğday saplarına' bölümde şair köroğlu destanından esinlenmektedir.
kolcular köroğlunu gafil avlar. kılıçsızdır ve kolculardan kurtulmak için atını buğday tarlasına sürer. Malum köroğlunun atı ekinlere basamaz. aralardaki patikalardan kaçmaya çalışır. ne var ki yolun sonu gelir ve kolcular köroğlunu sıkışıtır. dört bir yanı ekinle kaplı olunca kaçacak yer bulamaz ve atı kanatlanarak uçar gider havaya.
şair şiirinde artık kaçış yolu olmadığı için kendi değerlerini göz ardı ettiğini vurgular 'saygım kalmadı buğday saplarına'
Ancak modern dünyadan kaçışı efsanedeki kadar kolay değildir. etiketlenmeler, yalnış anlaşılmalar, şuçlamalar şairin peşindedir yine de bunlar umrunda değildir. Ne de olsa kılıcını geri alacaktır. ne de olsa çivisi çıkmış bu dünyanın sonu yine başladığı noktaya varmaktır.
40 Yaşın şairi..
hep kırk yaşında olacaksın..
süper
Şiirlerinizi okudukça ve üstünde kafa yordukça her geçen gün, yazdıklarınızı daha çok benimsiyorum ve anlıyorum.. Ve beni çok büyüledi şiir diliniz, çok etkileyici ifadeler içeriyor her mısranız! sizi seveceğim ve en değer verdiğim şairler arasına koyacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Bu şiir ile ilgili 55 tane yorum bulunmakta