Çelik çomak oynuyorum sensizliğin meydanında.
Yaşayamadıklarımı çomak,
Yaşadıklarımı çelik yapıyorum.
Bir taş koyuyorum yüreğime
Bir çizgi çiziyorum gözlerime
Vuruyorum dikenli çeliği
Koskocaman boşluğuma içime.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
