Dile damlayan gamlı hazandı sanki
İçimdeki zifiri boşlukları kamçılayan
Adını dile dökemediğim bir çöküşle, durdu sanki zaman
Aykırılıklar tımarhanesi oldu böylece, hayat denen feryat figan
Durduramadım bir türlü, bu beni kemiren ruh çiyanlarını
Yalnızlığın, kırılganlığın, ömre inen fısıltısını
Acıya çalındı, her bir arsız kahkahadaki göz yaşım
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta