bende her daim zuhur eden cefaya, sefa ism-i şerifini atfedenler için gayet kırgın hatta kızgın hisler besliyorum. oysa bir demi dahi asude geçmeyen bir ömrün sahibiyim. bu hakikate tegafül eyleyenleri asla ve kat'a affedemiyorum... küçümser dudak büküşlerin, hoyrat istilası ile tanışalı beri asırlar geçmiş sanki.... ve ben her ne hikmetse "ayakta durma" hikayesine meddah-ı şahane olmaya devam ediyorum. işin kötüsü nereye kadar sualine kifayet edecek gram kelamım da yok...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta