Cebbar Korkmaz Şiirleri - Şair Cebbar Ko ...

SENİN TAPTIĞINA BİLMEM NE DENİR
Sevdamı gönlümde yetim bıraktın
Senin ettiğine bilmem ne denir
Gönül sarayımı yakıp da yıktın
Yakıp yıktığına bilmem ne denir

Sen gözümde bir damla yaş
Sen ruhumda bir nefessin
Sen aradığım o gerçek
Sen bilinmez efsanesin

Sen her yede aradığım

UNUTKAN
Şair unutkandır
Her şeyini kaybeder
Ama
İlhamını asla kaybetmez

ÇOCUKLUĞUMU KAYBETTİM
Çocukken koşup
Meşe saklambaç oynadığım
Sokakları
Kavga edip kütüğüm
Ardından ağlayarak barışıp oynadığım

ÇÜRÜMÜŞ
Onurdan edemden kalmamış eser
Damarlar çatlamış arlar çürümüş
Güçlüler güçsüzün sırtına basar
İnsan da var olan varlar çürümüş

Bana hiç bir şey sormayin
Çünkü ben aşığım
Sizi dinliyecek zamanım
Sizi cevapliyacak sözüm yok
Dalgınım
Herşeyi unutacak kadar

ANAMI ÖZLEDİM KARDAŞ ANAMI
Bana ninnileri düzenim oydu
Çocuk olup benlen azanım oydu
Şair bestekarım ozanım oydu
Anamı özledim bacım anamı
Saçları hep duman kokan anamı

Osmanlı eli silah tutan herkesi askere aldığı için köyde hiç erkek kalmamıştı
Bir tarafta rus işgali
Diğer tarafta ermeni komitacıların katliamları
Mevsim kişin yeni başladığı dönem olduğundan kar yağmış yerde epey kar var ve hava çok soğukmuş
Babamın teyzesi AYŞE ve köyün tüm kadınları çocuklarla birlikte otuz beş kişiymişler
Ermeni baskınlarından ve rus askerlerinden korktukları için beş kilometre ötede olan başka bir köye sığınmaya karar vermişler

GELDE BANA BİR KEZ SEN SOR KENDİNİ
Ellerini koy kalbimin üstüne
Dinle sana isyan eden sesini
Gözlerin bakılı kalsın gözüme
Bak orda gör hayalinin resmini

İSKO NE DERSE DOĞRUDUR İbretlik bir gerçek yaşam öyküsü
Üç odalı bir gecekondu,da yaşıyorduk yolar topraktı henüz alt yapısı yoktu
O zamanlar henüz 15,16 yaşlarındaydım
Küçük kardeşlerim,de ilk okula yeni başlamışlardı
Üçüncü abim Almanya,daydı adı uzun olduğundan Kürtçede kısa adıyla hitap ediyorduk
Bir yaz günü abim izine gelmiş ailede bir sevinç havası vardı ki sormayın