Cebbar Korkmaz Şiirleri - Şair Cebbar Ko ...

SES ÇIKMADI
Dersimi halkın başına
Yıktık yine ses çıkmadı
Güneydoğuda altı bin köy
Yaktık yine ses çıkmadı

Kaderime sefaleti yazdırdın
Etrafıma kötüleri dizdirdin
Yollarıma hep kuyuları kazdırdın
Bana bir mutluluk borcun var tanrım

Başıma gelmedik bela kalmadı

Kanayan yüreğimdeki acıdır emeğim
Haksızlığa başkaldırıdır uğraşım
Gerçeğe olan inancımdır cesaretim
Temiz bir yürektir sermayem
Yaşadığım hayattır çilem
Şahit olduğum sefalettir öfkem

Bacım

Tandır ısı saçlarına bulaşmış
Yeller vurmuş örükleri dolaşmış
Sanar sın yüzüne nurlar ulaşmış
Güzelliğin gülden almıştır bacım

Yeşilden Bir sarık bağla başına
Davacı olmaz duacı olurlar
Bakma kız kadının genci yaşına
Davacı olmaz duacı olurlar

Önünde el pençe durur veliler

Ey sevda mabedimin tanrıçası
Tutsak olduğum bu sevdadan
Ne zaman azat edeceksin beni
Gözlerinin büyüsünü
Kim bozabilir ki senden başka
Tanrı bile karışmam demişken aşka

Bir muhtar çakmağı birkaç nasihat
İşte bıraktığın servet bu baba
Dürüstlüğün oldu sana kabahat
İşte bıraktığın servet bu baba

TÜKETTİM
Hayatta öylesine büyük sevdim ki
Benden sonra seveceklere
Hiç sevda kalmadı sanırım
Bütün sevdaları ben tükettim

Tanrı bile sitem etti a,hıma
Yıkan yıktı şimdi sıra sendemi
Sevaplarım yenildi günahıma
Yakan yaktı şimdi sıra sendemi

Güneş idim karanlığa gömüldüm

Ne günahlarım beni terk eder
Ne sevaplarım sahiplenir
Ne de sevenlerim beni tanır
Doğrularım bile bana yalan söyler

Ne umutlarım bana yakın