Cebbar Korkmaz Şiirleri - Şair Cebbar Ko ...

Ben bir şiir idim acılar çeken
Ben bir şarkı idim gözyaşı döken
Ben bir hoyrat idim ağıtlar yakan
Beni okuyana dinleyene sor

Ben bir saray idim yanmış yakılmış

Bir gece kondu mahallesinin yollarının beton kaldırım işlerini almıştım
On kişilik ekiple çalışıyordum yaz aylarıydı
İşe başlayalı birkaç gün olmuştu
Bir sabah işe gittiğimde karşı kaldırımdan sürekli bana bakan altı yedi yaşlarında bir çocuk gördüm
Başında güneşten kavrulmuş bir şapka eski bir gömlek yamalı bir pantolon yırtılmaya yüz tutmuş ayakkabılar vardı ayağında
Bana sürekli bakıyordu

Sahip çıkılmıyor artık nesile
Tarihlerde yazar sığmaz asıra
Bir zamanlar hükm ederdik mısıra
Sormak istiyorsan işte biz buyuz

Kara gözlerine kurban olduğum
Baksın ahu gözler bana da bir gün
Geldi bayram çattı naçar halime
Barı gel göreyim senede bir gün

Beni sevmiyorsan girme düşüme

İnsanlık kayıpta
Mertliğin adı kalleşlik olmuş
Alçaklar el üstünde tutulur
Hainler vatanperver
Bozulmuş düzen
Bozulduğu kadar değer eder

Egemen sınıflar
Para babaları
Burjuvalar
Bu ülkenin kaymağını yiyen asalaklar
Yoksul üstü başı perişan
Ayakkabıları yırtık

YOLDAŞ

Anne karnında kurşunla tanıştım
Katillerin yüzünü göremedim
Haykıramadım acımı cellatların yüzüne
Kan deryası içinde geçti çocukluğum

Ne bayramım oldu ne kutsal günüm
Üzerime yağar belayla zulüm
Herkese farz olan bir nefes ölüm
Oda beni görse yol değiştirir

Memleketimin bağrına saplanmış
İki tarafı keskin bir hançer
Bu hançeri tutan
Emperyalist iş birlikçi bey efendiler
Bir bir vurulur bıyığı terlememiş gençler
Nice umutlar söner

İsterdim ki baş koyayım dizine
Saçların yel ala değe yüzüme
Seni değişmezdim iki gözüme
Düşmüş yad ellere ziyan olmuşsun

Gözünde parlayan ışığın sönmüş