Bana gönül koyma, çay koy...
Ben dizlerine uzanayim, sen Cemal Sureyya oku bana! Birde, senin sesinden dem alsin ruhum... Dertler dibine çöksün, yüregim çay gibi koksun... Ellerinle dokunamadigin yerlerime, sözlerinle dokun ve gözlerinle fethet beni... Kalelerimi zapdet , duvarlarimi yik, senin et beni...
Bana gönül koyma... Çay koy....
Ümit Tiryaki
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda