sen olmasan, inan sen olmasan;
ne bu güneş batabilirdi ufukta,
ne de doğmaya güç bulabilirdi yeniden.
ilk nerede karşılaşmıştık ben de anımsamıyorum artık.
luxor 'da mıydı ya da bir aztek tapınağında mı
londra metrosunda mı, 'circle line' da sabahı beklerken.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta