Seneler önce diktiğim yüce aşkımızın anıtındaki karanfiller hâlâ canlı ve taze,
Orada hiç solmadan duruyor ki o mekân çaresizliğimizin somut bir hatırası...
Kader bizi aşk mezarlığına mahkum ettiği o günden beri her gün ziyaret ederim o yeri.
Üzüntünün kefenini giydikten sonra ise kendimi hissediyorum bir hiç
Sensiz de mutluluğun renkli gömleğini alıp da bir daha giyemedim hiç...
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta