Canan Onuş Şiirleri - Şair Canan Onuş

/Mavi göz kırpıp seslendi ona
Ne duruyorsun dedi ben sevdayım koşsana bana.

Biliyordu,
Vira bismillah deyip sevdaya açıldığında
Biliyordu aslında daha yolun başında

O bir kadın o bir Anne
Tuğla ocaklarında çalışanlara yemek pişiren,
Güneş tepesinde
Eşiyle birlikte ırgatlık yapan kadın.

İstanbul Çırçırda eşi işte kendisi lokantada

Ne komşuyu görüyor gözlerimiz
Ne de aç olana uzanıyor ellerimiz
Kin, nefret ve kıskançlık dolu yüreklerimiz
Söyleyin bana, ne oldu bize.

Günde beş vakit semaya kalkan eller

Bir düş’dü gördüğün

Düşler içinden seçtiğin

Dünü bu günü bilmediğin

Son bir isteğim var senden sevgilim;
Yağmurlu bir akşamüstü gel yanıma
Gel aşk kokulu anılarımızın hatırına
Yâd edelim geçmiş güzel günlerimizi
Yeniden yaşar gibi unutulmaz tarihimizi
Bizim de anılarımız oldu farkında mısın

*
Dargınsın biliyorum, seni ağlatan geçmişe
Hayaller firarda, umudun kapanmış geleceğe
Kaderim buymuş diye unutmak istesen de
Sinmiyor bir türlü yüreğine, sinmiyor işte.
*

Bu gün bayrammış biliyor musun?
Aylar sonra bu gün sonun başladığı,
Ve beni benimle bırakıp gittiğin yerdeyim
Ağaçların altındaki o bankın ucuna usulca iliştim
Bir film şeridi gibi geçti gözümden yıllar
Acısıyla tatlısıyla tüm o yıllarda yaşananlar

*
*
Ey Hayat, çek al beni yalnızlığımın gövdesinden
Yeniden doğur beni, yeniden yarat beni,
Yazarak kaderime özgür ve mutluluk günlerimi.
Borçlusun bana, benden esirgediğin yaşamı

Sen, ey sevgili söyle.
Sen/miydin o dünlerde
O günlerde yüreğime akan
Bazen delicesine seven,
Bazen ölesiye acıtan
Gözlerimden giren, yüreğimde saklanan

Hayat denen oyunda
Yıllar şaştı aylar şaştı,
yazla kış karıştı bitti
Sahi baharlar nerelerdeydi
Senaryolar yazılıp çizildi,
hadi oynayın dendi