Canan Onuş Şiirleri - Şair Canan Onuş

Ah Cerrahpaşa
Senin adına Şiirler, Şarkılar yazıldı

O Cerrahpaşa’ki
Sevdiklerini kaybedenleri ağlatan

İlk göz göze gelipte hani ilk dansımızı yaptığımız
Ellerimiz kenetlenirken nasıl çözülmüştü diz bağlarımız
Tenin tenimi yakmış, içime dolmuştu kokun
O en muhteşem ve doyumsuz an seninle yaşadığımız …

Çocukluk yıllarında başlamış, aynı mekanda ama yalnız

Hani bir deli rüzgâr savurur ya seni engin denizlere
Dalgalara yenik düşüp kaybolmak inmek istersin derinlere
Gözlerine sevgilim gözlerine bakmak, işte öyle bir şeydi
Donkişot’un hayali yel değirmenleri ile savaşması gibi
Olmayan sevgine kavuşmak için savaşmak canımın içi
Seninle var olup yaşamaya çalışmak,

Acı, dudaklarıma çığlık olmuş, nefes alamıyorum
Yıldırımların hepsi birden düşüyor sanki beynime
Izdırabım öyle yoğun ki hiçbir doktorda yok çare
Gözümden akan yaşlarla, ölmüş bedenimi yıkıyorum.

Rüzgâr kırbaçtan soğuk, donuyorum iliklerime kadar

Kadın masaya oturup defterini açtı
İlk sayfasına da “ben” diye yazdı
Ve ardından elinde kalem, öylece kaldı
Saatlerce deftere baktı
Bu durum böyle günlerce tekrarlandı.

Sevda ateşi bir kere düşmüşse yüreğine
küllendi zannetsen de, geçen yıllarda
unuttuğunu sansan da
unutulmuyor! duruyor hep yüreğinin bir köşesinde.

Kemirir içten içe ruhunu acı çelersin

Haykırmak istiyorum zaman, zaman düşünmeden hiç bir şeyi.
Sadece nefes almak doyasıya ve uyumak rüyasız
Kumsalda yürümeği kırlarda koşmayı fütursuzca
Öyle isterdim’ki sorunsuz yaşamayı..

İşte gene başlıyor yalnızlıkla kol kola
Üstünde yürek sıkan cenderesi ile zamanlar.
Yüreğim saklı kalmış karanlıklarda
Ruhumu sarmalamış acımasız karabasanlar.
Ve takılıyor umarsız attığım her adıma
Yaşamımın bana çok iyi tanıttığı o korkular.

Bahçemdeki güller filize durdu, bahar müjdeleniyor
gökyüzünde yıldızlar pırıl pırıl, aşka göz kırpıyor
karşımda adaların ışıkları bir yanıp bir sönüyor
nedendir bu hüzün allahım, hala yüreğim kanıyor

yüreğime hançer darbeleri peş peşe saplanıyor

geleceğim dediğin halde gelmedin ki bana.
yıllarca hep seni bekledim, kaldı gözlerim yollarda.
ses vermedin yürekten çağlayan çağrılarıma.
sevdiğini söyleyen dudakların sen gibi yalandı
benim sana olan sevgim ise kendimi aldatmamdı.
akıttın aşkının en ağır zehrini, yüreğime