Canan Ereren Şiirleri - Şair Canan Ereren

Boğazımın derinliklerinde deniz dalga dalga köpüklendi
Gözlerinin rengi gözbebeklerime nakşetti
Rüyalarımda da görmesem hasretin beni kahrederdi.

Dağlardaki kar'ı eritemedim
Yüreğime soğuk su serpemedim
Gelecek puslu,önümü göremedim
Uykularım firarda sabah olmuyor.

Sensizliğim üşüyor beklemelerim askıda
Merak ettiğimi biliyorsun sabırlı olduğumu da
Unuttun mu diyorum hayır diyorsun
Derdin nedir sabrımı mı sınıyorsun.

Hasretliğe de alışıyormuş insan
Bu sebeptendir rahat olmam
Yalnızlığın nimet sayılmasından
Payımı aldım hayat oyunundan.
*
Bir zamanlar şaşkındım olanlardan

Gözleri bal yanakları lokum Selen'im

Fotoğraflarına baka baka özlem giderdiğim bebeğim

Seni evimin kapısına kadar getirip dönen büyüklerin





Senden sonra ne yıldızlar gözkırptı
Ne de ay görülür oldu

Şarkılarımda hep sen ,sevmedin bilemezsin
Bestelerim hep sana,desem de dinlemezsin
Gecelerim karanlık, bekleme beni dersin
Acı nedir nasıldır,sen nerden bileceksin.

Dondu hücrelerim
Konuşmuyor ses tellerim
Haykırmıyor iç seslerim
Bu kaçıncı bomba patlaması
Şaşkın suskun bakıyor göz bebeklerim.

Her aklıma gelişinde sevgiler yağıyor gönlüme
Yüzünü görünce papatyalar bakıyor gözbebeklerime
Seraptın yaklaştıkça uzaklaşan bitimsiz özleminle
Şarkıların ruhuma ilaç gül yaprakları serpiliyor saçlarımın her teline.

Yürek hep sevmek ister sevgi yüreği besler
Sevgisiz kalanlar kurumuş dala benzer
Kuruyan dal yeşermez güneşe hasret gider
Sevenler hep genç kalır boşa geçmez seneler.
Canan Ereren