Canan Ereren Şiirleri - Şair Canan Ereren

Sol yanım ayaz mevsim kış
Sağ yanım yasta hazana akış
Duygusal yüreğim bahara alışık
Hayat sana kocaman alkış.

Yeşil bakışlardı suskun konuşan
Beni doğayla başbaşa bırakan
Çözemedim neydi savrulan
Bana bahar esintilerimiydi sunulan.

Ay yıldızlı bayrağımın ufkunda doğdum
Dalga dalga serinliğinde kendimi buldum
Özgürlük meşalemi elimde tuttum
Cumhuriyet kadınıyım şerefli geçmişim var benim.
*
Kanla yoğrulmuş toğrağımda özgürce yaşarım

Çok uzaklarda bir noktasın
Fotoğrafında mısrasın
Kavuşamadığım masalsın
Finali acı biten hüsransın.

Sokağın melodi sesleri
Yüreğim hazin güftelerin esiri
Kemanın sesiyle ağlayan gözlerim
Bilmem ki kimin eseri.

Mesafeler bitmedi aramızda
Sabır çözmüyor vuslat bulutlar arasında
Hayat mucizeler yaratmıyor bağrıma
Güneş doğmuyor gün gölgeler ağında

Bitmemiş şiirlerim var benim
Sesimi duymalarını beklediklerim
Yarım kalmışlıklarım yıkılmışlıklarım
Yollarına bakıp ağlamışlıklarım.

Mevsimler köşe kapmaca baharlar sahte
Güneş mevsimsiz doğuyor yarınlar puslu divane
Çocuk yıllarımın her karesi şahane
Geri gelmeyecek yılları beklemek beyhude.

Şehrimin rengi
Yaprakların hışırtılı sesi
Direniyor dallarda sapsarı rengi
Musiki tadında eylül geldi.

Kuşlar kederli göçmü ediyor

Yine yapraklarım döküldü yürek yasta
Bahar kısa, portreler solgun sonbaharda
Sayılı günler çabuk geçer diyorlar ilkbahar kapıda
Yürek yaslı, yağmurlu, nasıl sabretsin buluta soğuğa.