Seni diktim bakışlarıma nasıl söküleceksin yerinden?
Öyle bir dağladın ki bozkır oldu yollarım.
Çiçeklerimi kopardın en güzel bahçemde.
Dipsiz bir kuyuda bir ışık huzmesiydi halbuki gözlerin
Bilemedin her satıra seninle başlardı sözlerim.
Çıktık gökyüzüne seninle, bundan bile haberin yoktu
Sürgünlüğümün tükenişindeki tek azığımdın
Düğümünün sökülmeyecek bir bohçamdın kalbimde
Nasıl sökülebilirsin? Canıma dikilmiş nefesimken.
Kayıt Tarihi : 12.5.2025 12:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!