Bakarken ardından, kuş gibi kanatlanmış zamanın,
Basıyor üstüme kasveti, bulunduğum mekanın.
Bursa nın dar sokakları gibi, nefesim de daralıyor yavaş yavaş,
Yaşlanmak böyle bir şeymiş demek,
Gerçekten gücüne gidiyor insanın.
Oysa ki, gençliğin vermiş olduğu acemilikten dolayı yaptığım hataları bile, özlemekteyim şimdi.
Tıkanıyor nefesim, şehrin boğucu havasından.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta