Çamurların Adamı Şiiri - Hikmet Tekin Ar ...

Dün gece seni gördüm rüyamda;
Çamurdan ellerin vardı.
Gecenin yakasına yapışıp kalmıştın
Gözlerin kapalıydı, kirpiklerin oktu sanki.
Her elimi uzattığımda, kanattın beni.
Ben yaklaştıkça sen uzaklaşıyordun
Yer çamur, gök çamur, sen çamur.
Utanıyordum sana baktıkça kendimden;
Ben çamur olamadım diye.
Atıyordum kendimi balçıkların içine.
O kadar çok ağlıyordum ki; gidiyorsun diye,
Her damla yaşım, döküp akıttı sulu toprakları üstümden.
'Dur gitme' demek için sesim bile çıkamadı.
Kapalıydı gözlerin, yüreğini sevdaya kapattığın yolların gibi.
Diz çöküp ellerimi attım çamurlara
Avuç avuç alıp sürdüm her yanıma
Benzemeliydim aynı sana.
Kalmamalıydı tenimin tek rengi bile.
Anladım; çamurların adamıydın sen
Her yerini örtmüştün, gizlemiştin
Ama o kadar çok diz çöküp yalvarmıştım ki;
Her yanım çamurla sıvandı.
Tanrı merhamete geldi, ses verdi.
İşte; karşımda çamurdan adam sen
Çamurların tek kadını ben.
Anlıyorum demediklerini, ruhunu, seni,
Çamurlu ellerinden korkmadan tuttum
İki damla yaş aktı gözlerinden,
Ama sende bende çamurlarda can bulduk
Rüya bitti ama ben halâ rüyadayım sanki....