yıkımları değil onurlarıyla
gittiler ve ayak izlerinde hala sızıyordu yağmur
onur biten her hikayede bir sondu
çünkü gerçek yine gerçekle taçlanırdı
hayallerinde yiğit olan şizofren
kök salmadığı toprakta ağaç olup kuruyamadan
kendi buz dağını eritti
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta