Durgun çalar saatin…
Atını meydandaki heykele terketmiş
Yağmura ayaza açık alnında alçılanmış acının kırışmış katlanmış derin çizgileriyle , herkes kendine uğrayıp gidecek
Çatal kapılardan,
Herkesin yolculuğu nasıl olsa yokuşa yorguna sarıp deeee yarınki buralara düşecek
Yarın dün olacak, eskiyecek taze, şurası burası dökülecek insan binasının, damda baykuş
Çalıda rüzgar
Çakıda kör bıçak sızısı
Zamanda terkedilmiş figan virane
Bülbülün de taş plaklardan kor azaplar yakan şarkısı diken dalında solup susacak, derken giderken
Mart geldiğinde kış gidecek, ağaca dereye dağa çeşni bahar dönecek yeniden
Damladan damlaya akıp eriyecek kar buz boran, süyem dirhem ırmaklara dolacak aşkı umman
Çiçeğe çağlaya bahar doğacak yeniden
Mart/25
Kayıt Tarihi : 29.3.2025 17:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!