Çağdaş Öztürk Şiirleri - Şair Çağdaş Öztürk

“Sadece bir doktorum” demek alçak gönüllülük iken
“Sadece bir doktorsun” demek adamı küçük görmedir.
Anlam itibariyle biri gündüz biri gece
“-um” ile “-sun” değildir bu farkı doğuran,
İkiyüzlü bir kelimedir “sadece”.
Bir tuhaf sözcük; rezil-kepaze…

Dip:
Ne hatırlamak istiyorum ne hatırlanmak.
Zirve:
Zira unutmam hiç ve asla unutulmam.

Tamam?

“Kuşa kanadı ağır gelmez.”
Lakin,
Bunu kuş da,kanatta bilmez!
Uçmak gerekirse gündüz yada gece,
Kuş kanat çırpar sadece.

Bir ara üşürsem,
Üstümü örtme;
Üstüme örtün!
“Seninleyim.” desin sesin.
Kulağıma gelsin nefesin..

Yok:
Ağlayıp da gülmeyen,
Yaşayıp da ölmeyen,
Edip edip bulmayan.
Çok:
Gidip geri dönmeyen,

Her yerde olduğundan yersiz
Yersiz olduğundan her yerde olanları,
Belirsizliğiyle belirginleri
Ve tertiplerle düzensizliği yaratan;
Aynı yerde iki zıddı bir arada tutan
Ve aralarına zamansız yol

Suların durulmasını beklemek mi?
O biraz zor;
Uzun sürecek bu anafor!
Boğulmamak için o girdapta,
Uzak duracağız;
Uzaktan seveceğiz birbirimizi;

Ne otların türlerini bilirim,
Ne Latince adlarını hastalıkların,
Ne de gökte nerede göründüklerini yıldızların.
Zır cahilim.
Bir soğuk olduğunu bilirim kışların,
Adlarını bilmesem de, uçtuklarını kuşların;

Gördün mü gözlerime ne oldu?

Kah ağladın,
Kah güldün,
Gülümsedin,sevindin,sevdin;
Kah kızdın,öfkelendin,

Alışmışım ben sana,
Dayanamam olmamana.

Artık ölürüm…

Hele bir vade dolsun!