Şebnemler güneşle öpüşür bir bahar günü
Ey çocuk içindeki çiçekleri büyüt bahçende
Masumluğun kokuyor gözlerinde
Tenin pembe, rüyaların gibi
Sen büyüme….
Yüzünde acının çizgileri çizilmesin portrende
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta