Ocaklar da genelde Eylül gibi hüzün ayı diye nitelendirilir,
Bahşende ekilen mutluluk tohumları asıl bu ay dirilir,
Sana kadehte sunduğum; bugün adım adım ayaklarına serilir,
Yok yok! Asıl en güzel mutluluk, yaşanmaya değer, ocakta pişirilir.
Bir ocak meselesi olmaz mesela hiç, duyulmaz şayet,
Sobada birlikte kavuralım kestaneyi, sen kendinden bahset,
Gözlerine mutaasıp oldum bu ay, görmez gözüm illet,
Güneş doğacak limandan, yolculuk bizimdir sabret.
Aşkıyla divane düştüğüm, ey dilber-i lalezârım,
Gayrı dönmem senden başka yoktur intizarım,
Yaşanılan onca vakte ben bir ah u zarım,
Eylüller olsun başkalarına, ocaktır attığım zarım.
Kayıt Tarihi : 13.1.2015 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!