Atlarımız,kanatlarımızdı bizim...Kılıçlar,ellerimizde kan sızdıran kalemlerdi...Îmânımız,içimizde nükleer enerjiydi azîzim...Bu hızla geçtik kıtalar üzerinden...Allah'ın yüce adını,kanlarımızla yazdık dünyâ haritasına...Hak,adâlet terâzisini dengede tutmaya çalıştık...Hikmet,mârifet,merhâmet gibi ulvîliklerden aslâ uzaklaşmadık...Bizden zarar görenler; iyiler,doğrular,mâsumlar değil,zarar görmesi gerekenlerdi...
Yaşamak,çetin bir uğraştır...Başarıya ulaştıklarını sananlar; bu savaştan elde edilenlerin,çoğunlukla (Pirus zaferi) olduğunu anlıyamadan,geçer giderler...
Yarın ne olacak diye tasa etmeyen,bu gününden zevk alabilir...
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta