Atlarımız,kanatlarımızdı bizim...Kılıçlar,ellerimizde kan sızdıran kalemlerdi...Îmânımız,içimizde nükleer enerjiydi azîzim...Bu hızla geçtik kıtalar üzerinden...Allah'ın yüce adını,kanlarımızla yazdık dünyâ haritasına...Hak,adâlet terâzisini dengede tutmaya çalıştık...Hikmet,mârifet,merhâmet gibi ulvîliklerden aslâ uzaklaşmadık...Bizden zarar görenler; iyiler,doğrular,mâsumlar değil,zarar görmesi gerekenlerdi...
Yaşamak,çetin bir uğraştır...Başarıya ulaştıklarını sananlar; bu savaştan elde edilenlerin,çoğunlukla (Pirus zaferi) olduğunu anlıyamadan,geçer giderler...
Yarın ne olacak diye tasa etmeyen,bu gününden zevk alabilir...
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta