Küçükken hep bulutların üstünde zıplamak isterdim.
Rüzgâr saçımın arasında dolanırken,
Özgürlüğün o hiç bilmediğim kokusunun ciğerlerime doluşunu düşledim.
Her yarın olmayacakmış gibi zıpladığımda,
Pamuktan yastıkların çıplak ayaklarım altında belirişini izlemek,
Sanki seslerini unuttuklarımla bir gün daha geçirebilecekmiş gibi süzülmek isterdim.
Dünün oluşturduğu toprak prangalar kanatlarımı tutmuşken ne bugün ne de yarın koklayabilirim o tuhaf özgür bilinmezliği.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta