Gece; karanlık gece, hiç sevemedim seni
Dünya; bırak peşimi, sürükleme leşimi
Nasıl sevdadır ki, hiç bırakmıyorsun beni!
Verecek bir şeyim yok, ruhum buldu yerini.
Tan yeri ağarmadan, gönüller kararmadan
Doğrulmalı yerinden vuslatı bulmak için.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta