Unutmayın, bu vatanı düşmandan
Ataların mahâreti kurtardı.
Hakikate inanç duyan o neslin
Unutulmaz dirâyeti kurtardı.
“Ne işi var aramızda zilletin”
Deyip çöktü üzerine illetin.
Hürriyeti şiar eden milletin
Anlı şanlı asâleti kurtardı.
Sarılmıştı hep önümüz, ardımız.
Can yanında en tatlısı yurdumuz.
İnce ince plan yaptı ordumuz;
Savaşarak memleketi kurtardı.
Bandırma’yla İlkadım’a yanaştı,
Çıktı, geldi; halkı ile kaynaştı.
Gazi Paşa engelleri hep aştı,
Karanlık bir vaziyeti kurtardı.
Yetki aldı Erzurum’dan, Sivas’tan
Uzak durdu boş hayalden, hevesten.
Koca yurdu, işgal denen kafesten
Atatürk’ün ferâseti kurtardı.
Sütçü İmam silahına sarıldı,
Hasan Tahsin vatan için vuruldu.
Millet için büyük meclis kuruldu,
Yurdu, halkın metâneti kurtardı.
Kalmış idik bir ateşte, dumanda
Sır perdesi aralandı bir anda.
Emir verdi karargâhta, meydanda
Paşaların mârifeti kurtardı.
Gençler abdest alıp yola koyuldu,
İtikâdın çağrısına uyuldu.
Anaların duaları duyuldu,
Hakk’ın yüce mağfireti kurtardı.
Kan gövdeyi götürdü her tepede!
Kuşku duyma, sakın kalma şüphede!
Tabyalarda, siperlerde, cephede
Ecdâdımın şehâdeti kurtardı.
Koca Seyit Onbaşı’nın kaldırıp
Mermiyi top kundağına doldurup
Donanmanın dümenine daldırıp
Hedefine isâbeti kurtardı.
Kurban verip canı ya da âzâyı,
Ceddim kesti düşmanına cezâyı.
Karış karış kasabayı, kazâyı,
Teker teker vilâyeti kurtardı.
İstiklale yelken açan savaşta
Ordu, millet birlik oldu en başta.
İnönü’de Yunan kaldı telaşta,
Mehmetçiği cesâreti kurtardı
Bu cesaret, engelleri aştırdı,
Fevzi Paşa, İsmet Paşa koşturdu.
Çanakkale, Sakarya’yı coşturdu
Bu coşkunun azâmeti kurtardı.
Güneş gibi doğdu bir Kazım Paşa;
Doğuyu kurtardı bir baştan başa.
Adını yazdırdı toprağa, taşa
“Vatan” dedi, âkıbeti kurtardı.
Rol oynadı İttihat ve Terakki
Milli duruş; halkta etti telakki.
Yurt sevdası elbet olmaz zoraki;
Hassasiyet, nihâyeti kurtardı.
Vatan aşkı hepimizi denk etti,
Kürdü, Türkü, Lazı komple cenk etti.
Kırmızıyı al bayrağa renk etti;
Akan kanın kefâreti kurtardı.
Geçirmedi İngiliz’i boğazdan,
Çekinmedi karakıştan, ayazdan.
Bu ülkeyi türlü türlü marazdan
Şehit olma rekâbeti kurtardı.
“Hedefiniz Akdeniz’dir, ileri!”
Denilince hücum etti her çeri.
Ölmek vardı ama dönmek yok geri
Dirâyetin harareti kurtardı.
Dumlupınar, Conkbayırı, Sakarya
Ayrı ayrı yürekleri yakar ya!
Bu noktalar şehit kanı kokar ya
O kokunun nefâseti kurtardı.
Bu kurtuluş ne tesadüf, ne tehir
Bu kurtuluş; inanç yüklü bir nehir.
Bu vatanı ne fal, ne cin, ne sihir
Ne müneccim kehâneti kurtardı.
Kara Fatma, Nene Hatun en önde
Önder oldu kahramanlık yönünde.
Daha nice cesurlar var önünde
Yiğitlerin bereketi kurtardı.
Gün geçirdi çoğu kuru ekmekle
Cephelere mermi çekti emekle
Annelerin sırtındaki bebekle
Askerine refâkati kurtardı.
Bu vatanı kendi malı sanandan,
Ermeni’den, Fransız’dan, Yunan’dan,
İçerdeki iş birlikçi yılandan
Anadolu hareketi kurtardı.
Birlik oldu ihtiyarı, kadını
Kutsal bildi namusunu, adını.
Kalpten duydu kıymetini, tadını;
Vatanına muhabbeti kurtardı.
Ulusal bir egemenlik düşlendi,
Hilal, yıldız al bayrağa işlendi.
Kurtuluşa zor şartlarda başlandı;
Bu başlangıç harabatı kurtardı.
Kulak ver bir geçmişine eğil de
Kim tertemiz bir imana meyilde.
Münafığın “kerâmeti” değil de
Evliyânın nasihati kurtardı.
Gök kubbede hiç susmadı ezanlar
Kahroldular aramızı bozanlar
Şükür geldi yine destan yazanlar
Tez yetişip zarureti kurtardı.
Yük olmuştu, terk edildi saltanat
Cumhuriyet gerdi bize kol kanat
Gitti zulüm, geldi özgür bir hayat
Esaretten adaleti kurtardı.
Uğurlandı her yöreden şehitler
Yazıldı marş, ağıt, nice beyitler.
Savaş sonu yapılan tüm ahitler
Kargaşadan sükuneti kurtardı.
Dış kulvarda sağlam tuttu gardını;
Dünya gördü yine Türk boz kurdunu.
Öz vatanın hududunu, yurdunu
Lozan’daki siyaseti kurtardı.
Çetin geçti diplomasi savaşı
Kemal Paşa çekti yine en başı.
Bağımsızlık yolundaki telaşı
Yine onun nezareti kurtardı.
Mücadele anlaşılmaz uzaktan.
Oyunları bozdu, çıktı tuzaktan.
Türk aklını bir acayip bataktan
Keskin zekâ ziyafeti kurtardı.
Hür milletiz tüm çağlardan bu yana
Bu mahalde gerek yoktur beyana
Ta başından yol gösterdi uyana
Genç subaylar ehliyeti kurtardı.
Türk ordusu kolay lokma sanıldı.
Allah için meydanlara inildi.
Ya İstiklâl ya da ölüm! denildi
Bu sözlerin mâhiyeti kurtardı.
Kurtulmaktı hedef, türlü eşkalden
Yıkılmadık işgal denen eşgalden.
Memleketi felaketten, işgalden
Bağımsızlık zihniyeti kurtardı.
Bu davadan kaçmak bize ar ola.
Vatan bize yâren ola, yar ola.
Canlar için şehitliktir parola
Bu azimde hissiyatı kurtardı.
Aldanmadan kolpa güden linçlere
Milliyetçi duruş gerek gençlere.
Göğüs gerdi milletim tüm hınçlara
Ülkesine sadakati kurtardı.
Hiç erinmem daha çok şey yazarım.
Fitnecinin oyununu bozarım.
Vatanıma göz dikeni ezerim
Bu duygunun sirayeti kurtardı.
Yurt bilinci bir mirastır bizlere;
Yerleşmeli yüreklere, özlere.
Hikmetîyim; atalarım sizlere
Bir mübarek emaneti kurtardı.
17-23 Haziran 2025
Hikmet NazlıKayıt Tarihi : 6.9.2025 22:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!