bu şiiri küçülen burun deliklerimin içinde kaybolan bir öfkeyle yazıyorum..
saçları iplik iplik dökülen kadınlar
kıvrak kalçalarıyla bir adamın dünyasını sallayacak kadar işveli
edilmemiş tövbelerin arifesindeki günahlarının ağır kanamalı dikenleriyle
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
