Korktuğumdan daha derindi yaralarım
Bilmek istediklerim kadar uzaktım hayallerime
Göz yaşlarımın her bir damlası anlatıyordu yalnızlığımı ve bu şehri
Günahlar şehriydi bu şehir
Belki farkına varamadıklarımın farkına vardırdı bana
En acımasız saatlerin kahramanı şehir
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta