ağlama dost
bu şehrin yıkılması ağlamaktandır
ağlama dost
sabrın suya düştüğü an
doğan gün büyük olur yarına
kurbanlar kesilir de o çocuğa
yeni bir destan yazılır adına
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



DEĞERLİ YORUMUNUZA TEŞEKKÜRLER ŞİİRİNİZ SADE OLAMAKLA FELSEFİK BANA CAHİT SIRKI TARANCININ (ÇEŞME)ŞİİRİNİN ÖZGESİNDE KONU OLARAK DEĞİL RUHUNDA GİBİ!!!AMA EMEĞİNİZİ VE HARMANLADIĞINIZ- VERDİĞİNİZ MESAJI KABULLENMEK VE KUTLAMAK TEK SEÇENEK!!!SAYGILARIMLA
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta