Hücremdeyim,yapayalnız,duvarlar ıslak ve sessiz…
Bu mahpusluk biter mi anne?
Hücreme güneş aktı ılık ılık.çocukluğum geldi aklıma..
Bu mahpusluk biter mi anne?
Hani…Hani sabahtan akşama kadar top oynardım sokakta..
Koşarak gelirdim,akşam ezanı ile beraber..
Beni kapıda beklerdin,sırtıma havlu koyardın üşütmeyeyim diye.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta